Bəzən bir fincan çay, bir ömrün sözsüz etirafıdır. Qadınlar ən çox danışmadıqları zaman çay süfrəsində danışarlar – həm özlərinə, həm bir-birinə, həm də Allaha...”
Giriş: Qaynama səsi ilə açılan sirrlər
Bir qadın çay qoyanda, təkcə su qaynadırmı? Yox. O, həm də özünü sakitləşdirir, həmrəyliyə yol açır, sükutla danışmağa başlayır.
Çünki çay süfrəsi – qadın dünyasının ən dərin, ən incə etiraflarının səhnəsidir.
Burada söhbətə başlamaq üçün qəzet lazım deyil, mükəmməl mövzu axtarılmır. Bir baxış, bir gülüş, bir qurtum çay yetər. Dostluq burada dəmlənir, söz burda yetişir, etiraf burda göz yaşına çevrilir...
1. Çay süfrəsi – qadınların gündəlik təqvimi
Bəziləri üçün gün səhər yeməyi ilə başlayar, amma qadın üçün günün gerçək ritmi çayla başlanır.
– Səhər oyanar-oyanmaz çay.
– Nahardan sonra qohumlara zəng – yanında çay.
– Axşam qonşu qız gəlir – əlində çay.
– Gecə yatmazdan öncə özü-özü ilə – yenə çay.
Qadının gün içindəki halı, münasibətləri və hətta duyğuları belə çay qutusunun yanındakı fincanlarda gizlidir.
2. Çay süfrəsi – sükutun danışdığı yerdir
Qadınlar bəzən çay süfrəsində heç nə deməz, amma çox şey deyərlər.
Bir neçə nümunə:
-
Baxışdan duyulan “Məni başa düşürsən, eləmi?”
-
Qurtum arasındakı susqunluq – “Mən də keçdim bu yoldan...”
-
Səssiz gülümsəmə – “Unutmaq olmur, amma öyrəşirsən.”
Çay süfrəsində sözlər sadəcə ağızdan yox, ürəkdən, gözlərdən, toxunuşlardan gəlir.
3. Çay qadınlar üçün bir ritualdır, sadəcə içki deyil
Qadınlar çayı yalnız içməzlər – onu dəmləyər, bəzəyər, yoldaş edərlər.
– Çaynikin üzərinə örtülən naxışlı salfet,
– Stəkanın altındakı rəsimli altlıq,
– Çayla verilən bal, mürəbbə, limon dilimi...
Bunlar sadəcə görünənlərdir. Görünməyən isə qadının ürəyindən keçirdiyi səmimiyyətdir.
4. Etiraflar çayla yumşalır
Bir qadın illərlə içində saxladığı sirri çay süfrəsində deyə bilir.
Bəzən bu etiraflar sükutla başlayar, gülüşlə gizlədilər, göz yaşı ilə qurtarar:
-
“Bilirsən, mən o zaman sevilmədim...”
-
“Uşaqlığımda çox tək qaldım...”
-
“Heç kimə demədim, amma sənə deyim...”
Çay – qadının ağrıya çevrilmədən danışmaq cəsarətidir.
5. Qadınlar çay süfrəsində biri olur – dost, bacı, psixoloq, dua edən
Bir qadının çay süfrəsindəki halı – onun gündəlik həyatdakı çoxsaylı rollarından öz seçdiyidir.
O, çay süfrəsində:
-
Dinləyir,
-
Anlayır,
-
Dəstəkləyir,
-
Dəyişmir, amma dəyişməyə ruh verir.
Çünki çayla qadın yalnız dost olmur – şəfa olur.
6. Ən gözəl xatirələr çay süfrəsində doğulur
Hər qadının yaddaşında bir çay süfrəsi xatirəsi var.
– Anası ilə darıxanda etdiyi söhbətlər,
– Bacısı ilə paylaşdığı bir qəmli gün,
– Ən yaxın dostu ilə gülə-gülə göz yaşı tökdüyü an...
Bu süfrədə yaşananlar fotoşəkil kimi deyil, qoxu və səslə yadda qalır. Qaynar çayın buxarı ilə birlikdə duyğular da dəmlənir.
7. Qadınlar çayla sevgi bildirir
Qadın bəzən sevgisini deyə bilməz. Amma:
-
Gözəl dəmlənmiş çay verər,
-
Yanına mürəbbə qoyar,
-
“İç, içindən gələr” deyər...
Bu – qadınların dillə yox, hərəkətlə dediyi “səni sevirəm” ifadəsidir.
8. Qadınlar çay süfrəsində özü ilə də görüşər
Qonaq yoxdursa belə, qadın çay süfrəsi açar – öz-özünə.
Bu görüşmədə o:
-
Gününü analiz edər,
-
Özünə hesabat verər,
-
Özünə dualar oxuyar...
Yəni çay bəzən qadının özünə yazdığı məktub, özünü bağışladığı an olur.
9. Çay süfrəsindəki sükut – qadının ən səmimi danışığıdır
Bəzən heç bir söz deyilməz. Sadəcə:
-
Qaynar buxar üzü isidər,
-
Çaynikdən gələn səs ürəyi sakitləşdirər,
-
Qarşılıqlı baxışlar – “nə yaxşı varsan” deyər...
Bu səssiz dialoq çox sözlü danışıqlardan daha dərin olur.
10. Ən böyük etiraf: “Mən də yaşadım”
Bir qadın digər qadına çay süfrəsində ən böyük etirafı edər:
-
“Sən yaşayırsansa, demək, mən də yaşaya bilərdim...”
-
“Sən güclüsənsə, bəlkə mən də bir az...”
-
“Sən susmursansa, demək, mən də danışa bilərəm...”
Çay süfrəsi – qadınların bir-birinə “mən də keçdim o yollardan” demə yeridir.
Nəticə: Dostluq çaydan süzülən bir duyğudur
Çay süfrəsi qadınlar üçün təkcə bir masa deyil – bir mərasim, bir ibadət, bir şəfa anıdır.
Bu süfrədə:
-
Dostluq dəmlənir,
-
Etiraflar doğulur,
-
Yaralar sağalır,
-
Sözsüz cümlələr danışılır.
Çay – qadınların bir-birinə və özlərinə qayıtdığı sükutlu bir rituallardır.