Bəziləri ev tikər, bəziləri isə ev ruhu yaradar. Qadın ev tikməz – o, enerji qurur. Evin içindəki divarlar yox, qadının ürəyi isitdiyi zaman ora ev olur.”
Giriş: Dörd divar ev etmir
Çox adam ev tikə bilər. Dörd divar, bir dam, pəncərə, qapı...
Amma ev olmaq üçün yetərmi?
Yox.
Ev – təkcə daşdan, kərpicdən ibarət fiziki məkan deyil.
Ev – bir nəfəslik istilik, bir qoxunun içə düşməsi, bir səsin səssizlikdə əks-səda verməsidir.
Ev – qadının toxunuşudur. Onun enerjisi, onun varlığı, onun ruhu ilə dolan məkan.
1. Qadın evə ruh verər
Evdə rütubət yoxdursa, amma istilik hiss olunmursa – deməli, orada qadının ruhu çatmır.
Çünki qadın evin:
-
Gözünə pərdə,
-
Daxilinə nəvaziş,
-
Səssizliyinə musiqi,
-
Yorğunluğuna dua qatandır.
O, evi yığmır – bəzəyir.
O, otaqları dizayn etmir – hisslərlə doldurur.
2. Qadın evə yalnız əşyalar deyil, enerji yerləşdirir
– Qonaq otağında gözəl bir yorğan? O, qəfil gələn qonaq üçün xoş niyyətdir.
– Mətbəxdə gözəl bir qab? O, paylaşmaq istəyidir.
– Kitabxananın küncündə bir şam? O, ruhun təskinliyidir.
Qadın evə toxunduğu hər şeyi duyğu ilə kodlayır. Hər küncdə onun niyyəti, enerjisi, sevgisi yatır.
3. Ev qadının daxili dünyasının əksidir
– Ev dağınıqdırsa – qadının içində fırtına var.
– Ev çox səssizdirsə – qadının içində qışqırıq yatır.
– Ev isti görünürsə – qadının qəlbində işıq var.
Qadın evə necə toxunursa, ev də elə cavab verir.
Evin içi, rəngləri, işığı – qadının daxilində baş verən dəyişikliklərin zahirə çıxmış formasıdır.
4. Qadın evdə səs salmaz, enerji buraxar
O, evdə qışqırmaqla yox, sükutla düzəldər.
O, səslə deyil, məkanla danışar.
O, bir otağa gül qoyanda o otaq dəyişir.
O, bir yastığın üzərini dəyişəndə – evin ab-havası dəyişir.
Qadının təkcə əli deyil, ürəyi də evə toxunur.
5. Qadın evdə öz varlığını görünmədən yerləşdirir
– Yeməklərin dadında,
– Divarın rəngində,
– Otaqların səssizliyində,
– Uşağın güldüyü yerdə,
– Kişinin rahat nəfəs aldığı anda…
Qadın özünü eşidilmədən, amma hiss olunacaq şəkildə yerləşdirir.
O, evi sahiblənməz – onunla birləşər.
6. Ev qadının dua etdiyi yerdir – müqəddəs məkandır
Qadın evdə yalnız işləməz, dua edər, pıçıldayar, niyyət tutar.
O, bir fincan çayı uzadanda, içində: “Allah könlünü xoş eləsin” niyyəti ola bilər.
O, pəncərəni açanda təkcə toz çıxmaz – ürəyindən sıxıntı da çıxar.
Evin içində olan bu gözəgörünməz anlar, evi müqəddəsliyə çevirir.
7. Qadın evə sadəcə mebel deyil, hisslər yığır
Evdəki divan rahatdırsa – qadın orada ağlayıb susub.
Pəncərə qarşısında süfrə varsa – qadın orada dua edib.
Mətbəxdə güldan varsa – qadın həmin sabah özünü itirməmək üçün gül qoyub.
Yəni qadın evə təkcə əşya yerləşdirmir – keçmişini, xatirəsini, qorxusunu, sevgisini yığır.
8. Uşaq “ev” deyəndə, qadının qoxusunu xatırlayır
Uşaqlar üçün “ev” təkcə divarlar deyil. O, ananın səsi, saçlarının qoxusu, yeməyin istiliyi, qucağın sığınaqlığıdır.
Uşaq bir gün itirsə, tapılacaq ilk ünvan – ananın enerjisi ilə dolmuş otaqdır.
Bu da sübut edir ki, ev – qadının varlığı ilə dəyər qazanır.
9. Kişi ev tikər, qadın ev edər
Kişi fiziki evin inşasını edə bilər. Amma orada həyat yaratmaq qadına aiddir.
Kişi evi alar – qadın evə ruh verər.
Kişi otaq düzər – qadın o otağa sehir qatır.
Qadının varlığı ilə ev yaşayır. Yoxdursa, sadəcə boş bir qutudur.
10. Evi qoruyan divar deyil, qadının duasıdır
Təhlükə gələndə qadın ocağa su səpər.
Yad enerji hiss etdikdə pəncərəni açar.
Hər axşam dua edər: “Bu evin içindən qaranlıq keçməsin.”
Bu səssiz niyyətlər – evi qoruyan görünməyən qalalardır.
11. Qadın evdə heç zaman tək deyil – içində ailəsini daşıyır
O, evdə tək qalsa belə – öz anasının kölgəsini, övladının izini, yoldaşının nəfəsini hiss edir.
Çünki qadın evdə təkcə özünü deyil, bütün sevdiklərini daşıyır.
Evdə qadının olmadığını hiss etmək – səssizlikdən deyil, istiliyin itməsindən bilinir.
12. Qadın evdən köçəndə, ev sönür
Qadın bir evi tərk etdikdə, divarlar kimsəsizləşir.
Eyni mebel qalar, eyni pərdələr, eyni çarpayı... amma heç nə əvvəlki kimi olmaz.
Çünki qadının enerjisi çıxıbsa – o ev boş divar yığınından ibarətdir.
13. Qadın üçün ev – içə dönmək, ruhu yığmaq, şəfa tapmaqdır
Ev qadın üçün:
-
Çöldə parçalanan ruhunu topladığı yer,
-
Özünə qayıtdığı liman,
-
Qorxularından gizləndiyi sığınacaqdır.
O, evdə bəzən ağlayar, bəzən dua edər, bəzən gülər. Amma hər dəfə içində bir şeyi sağaldar.
Nəticə: Ev tikmək kişinin işi ola bilər, amma onu müqəddəs etmək qadının əliylə mümkündür
Evi enerji ilə dolduran qadın – görünməz memardır.
O, evin:
-
Səsini yüngülləşdirir,
-
Qoxusunu tanış edir,
-
Rəngini isidir,
-
Qapısını sevgi ilə açır.
Ev – qadının tənhalığında dua etdiyi, xoşbəxtliyində dua etdiyi, susqunluğunda danışdığı yerdir.
Ona görə ev, sadəcə ev deyil – qadının qurduğu müqəddəs məkandır.